.jpg)
DNM-Online Boeken en beschouwingen
DNM-Online
De koffer
Column
Jasmijn Kester, bestuurder SARO 'Samen Ambitieus Rotterdams Onderwijs'‘Op een dag verschijnt er een vreemd dier. Hij heeft alleen een koffer bij zich. Iedereen barst van de vragen. Wat komt hij doen? Waar komt hij vandaan? En wat zit er in die koffer? Vogel, Haas en Vos zijn nieuwsgierig: wat zit er in die koffer? Ze vertrouwen het niet. Als het uitgeputte dier slaapt, maken ze de koffer open.’
Chris Naylor-Ballesteros schreef met De koffer een hartverwarmend verhaal vol hoop en vriendelijkheid over hoe we omgaan met mensen in nood. Toen ik twee weken geleden op zondag met mijn dochtertje van bijna 8 maanden Diergaarde Blijdorp te Rotterdam bezocht, stuitte ik daar op dat prachtige prentenboek. Sinds mijn dochtertje in mijn leven is, is mijn liefde voor lezen en voorlezen uit een rijke en uit de hand gelopen verzameling van prentenboeken en kinderboeken weer opgelaaid. Mijn collectie breidt zich langzamerhand uit en het voorlezen aan haar zijn cadeautjes op de dag.
De koffer staat op 8 in de 2022 Prentenboek TopTien. Het is een treffend verhaal dat eenieder raakt die ver weg een nieuw leven is begonnen. En dat is actueler dan ooit gezien de oorlog in Oekraïne die ertoe geleid heeft dat mensen, met name vrouwen en kinderen, noodgedwongen een nieuw leven moesten beginnen. Wij ontvingen en ontvangen hen met open armen in Nederland. Ze hebben ieder hun eigen koffer met daarin hun eigen levensverhaal. Soms zie je elementen van hun levensverhaal terugkomen in voorwerpen die zij mee hebben genomen. Gezien en gehoord worden, zijn in deze essentieel om te kunnen landen op die nieuwe plek waar je leven een vervolg krijgt of waar je met elkaar een fase van ondertussen ingaat. Ik vind het bijzonder dat we deze groep medemensen vol hoop, vriendelijkheid met open armen ontvangen. We creëren voor hen kansen, openen deuren, en proberen ze zoveel mogelijk te helpen.
Dat laatste doen we niet voor andere groepen medemensen. Persoonlijk vind ik dat opmerkelijk. Gelukkig proberen we in het onderwijs een oefenplaats te creëren waar kinderen uit de verschillende doelgroepen samen het leven mogen en kunnen leren. Een opgave waar we ons met hart en ziel over ontfermen. Maar geen gemakkelijke opgave. In elk geval – om maar even voor mijzelf en mijn collega’s spreken - in de wereldstad Rotterdam. Het lastige is bijvoorbeeld naast het grote lerarentekort het punt dat je mogelijk van een tijdelijke voorziening naar een permanente moet gaan, maar ook hoe je krachten bundelt en regie houdt, hoe je deze kinderen (jongeren) in het vizier blijft houden.
Nu we die Oekraïense kinderen en gezinnen zo positief opvangen en er schotten verdwijnen, zouden we kunnen ontdekken dat we het hele vluchtelingenvraagstuk ook anders kunnen aanvatten. Dat het gaat om een positieve mindset: aanmoedigen in plaats van ontmoedigen. Zoals we kinderen leren vanuit het inspirerende verhaal De koffer’. En zoals we zelf leren door te denken in kansen en mogelijkheden en te handelen vanuit naastenliefde. Uiteindelijk vormen wij en zijn wij ook ‘het systeem’. We creëren daarin nu beweging, maar wellicht ook een verandering.
Jasmijn Kester
College van Bestuur Kind en Onderwijs Rotterdam
j.kester@kindenonderwijsrotterdam.nl
Bron:
Chris Naylor-Ballesteros. 2020. De koffer. Gottmer.
Geef hieronder uw reactie op dit nieuwsitem
