.jpg)
DNM-Online Boeken en beschouwingen
DNM-Online
Lezers (her)lazen ook
The Political Economy of Collective Skill Formation
Anneke Westerhuis, onderzoeker bij ECBO en redacteur van DNM
When in doubt, go to the library
Een van de mooie dingen van lezen is dat je soms op zinnen stuit die precies verwoorden wat je wel dacht, maar waarvoor je nog geen woorden had. Ik had dat afgelopen week met ‘denkbeelden vormen’. Een doodgewone zin, maar met een totaal andere betekenis dan ‘denkbeelden hebben’, of ‘denkbeelden verkondigen’. Je hebt geen denkbeelden, maar je vormt ze en dat vormen van denkbeelden staat nooit stil….
Eenzelfde Eurekagevoel had ik een tijdje geleden bij het lezen van ‘The Political Economy of Collective Skill Formation’, van Marius Busemeyer en Christine Trampusch. Niet een boektitel waarvan je direct warme oortjes krijgt, maar wel een boek dat mijn beeld van het Nederlandse beroepsonderwijs heeft veranderd. De auteurs hebben onderzocht hoe in verschillende landen de inhoud van beroepsopleidingen wordt vastgesteld. Wie zijn daarbij betrokken en op welk niveau worden de besluiten genomen?
In Nederland hebben we van alles wat. Op landelijk niveau zijn de overheid als het bedrijfsleven bij de vaststelling betrokken, en op regionaal niveau het bedrijfsleven en de docenten. Het grote voordeel van dit collectieve arrangement is dat het middelbaar beroepsonderwijs zowel in het onderwijsbestel als in het sociaaleconomisch bestel is ingebed. Maar daar staat wel wat tegenover. Waar de overheid alert is op de aansluiting van het mbo op de rest van het onderwijs, is de zorg van het bedrijfsleven of het onderwijs wel voldoende oog heeft voor ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. In collectieve stelsels is de balans tussen deze twee oriëntaties nooit lang in evenwicht; steeds moeten nieuwe compromissen worden gevonden. Een antwoord vinden waarin alle partijen zich (een tijdje) kunnen vinden is een vorm van hogere balanceerkunst: wat is een optimale aansluiting, en waar moet die tot stand komen?
Wat voor mensen op afstand kan overkomen als zwabberend beleid. Dat is tenminste de kwalificatie die het SCP in ‘Beroep op het mbo’ (2017) gaf aan het Nederlandse mbo-beleid. Maar wat het SCP ‘zwabberen’ noemt is een uitvloeisel van de positionering van ons beroepsonderwijs; het is van en voor vele partijen en moet aan vele verwachtingen voldoen. We kunnen wel stoppen met zwabberen, maar ook dat heeft een prijs, kunnen we leren van Marius Busemeyer en Christine Trampusch.
Gelezen: Marius Busemeyer, Christine Trampusch (eds). (2012). The Political Economy of Collective Skill Formation. Oxford: Oxford University Press.
Geef hieronder uw reactie op dit nieuwsitem
