DNM-Online Boeken en beschouwingen

Na stap 1 volgt weer stap 1

Column

In de column van de vorige nieuwsbrief, Van analyseren met SWOT naar spelen van WOTS, vertelden Paul Pashley en ik hoe we het bordspel WOTS (We own the school) gespeeld hadden met een kleinere groep afgevaardigden van het Vathorst. Dat leverde zo’n mooie verdiepende dialoog op dat we besloten dat dit ook iets zou zijn  voor iedereen die betrokken is bij en werkzaam op onze school. En zo werkten we dan op de ochtend van 19 maart jl. met ouders, leerlingen, docenten en medewerkers aan ons nieuwe schoolplan, met als thema ‘eigenaarschap’. Eigenaarschap is op het Vathorst College een belangrijk begrip en een onderdeel van onze visie en missie en van ons schoolconcept en dagelijks handelen. Vanuit leerlingperspectief, docentperspectief en de school als organisatie spraken we die 19e maart in gemêleerde groepen over een aantal stellingen die alles te maken hadden met dat centrale thema. Momenteel worden alle opbrengsten van deze ochtend geanalyseerd en wordt de vervolgstap bepaald wat betreft het creëren van eigenaarschap en draagvlak onder leerlingen, medewerkers en ouders, met als doel het komen tot een richting en speerpunten voor ons nieuwe schoolplan.

Na stap 1 volgt niet stap 2, maar opnieuw stap 1. Met andere woorden: we geven dit proces organisch vorm. We hebben geen vooropgezet plan. Heel eerlijk gezegd, geloof ik daar ook niet in, maar het past ook niet bij de cultuur van het Vathorst College. We weten ongeveer wel waar het naartoe zal gaan en we hanteren een tijdlijn. Maar we laten het, voortbordurend op de vorige stap, afhangen van inspiratie, creativiteit, onderzoek en dialoog, wat de volgende stap zal zijn. Daarbij maken we gebruik van de aanpak van Deep Democracy, met bijvoorbeeld ‘Een gesprek op voeten’  De Deep-Democracymethodiek zetten we inmiddels regelmatig in om de wijsheid uit een team of groep mensen naar voren te laten komen, om stem van de minderheid een plek te geven in het verhaal dat we aan het creëren zijn, om elkaar beter te begrijpen, te luisteren en eenieder een plek en stem te geven in het proces van ‘wording van het schoolplan 2020-2024’. Een nieuw schoolplan maken vraagt immers keuzes durven maken en dat iedereen zich in de keuzes kan vinden.

Het Vathorst College is een mooie broedplaats voor initiatieven van zowel medewerkers als leerlingen en dat leidt tot een veld waarop 1000 bloemen bloeien. In de fase waarin we nu zitten, gaat het om doorontwikkelen van ons eigentijds onderwijs en dat vraagt ruimte maken in het veld. Financieel gezien is dat echter gekoppeld aan strategisch HRM, want  doorontwikkeling vraagt facilitering: tijd, middelen en scholing. Dus moeten we in deze fase keuzes durven maken in onderwijsaanbod en dat zijn geen gemakkelijke keuzes. Bij een aanpassing in ons onderwijsaanbod gaat het immers wel om iets dat ertoe deed en doet. Door het inzetten van de check-in uit Deep Democracy hebben we met collega’s teruggeblikt op de communicatie over het onderzoek naar deze aanpassing en het uiteindelijk genomen besluit. Overigens zijn ouders en leerlingen ook betrokken in dit proces. Vragen als: wat kunnen we (MT en team) leren van dit proces, waar zit de pijn, waar zit de kracht, waar zijn we trots op, wat zijn de parels van dit stukje onderwijs, welke elementen willen we behouden en kunnen we meenemen, wat doen we al op andere plekken in ons curriculum en wat kunnen we dan ook nog versterken, zijn uitvoerig besproken. Dit gesprek was heftig, maar tegelijkertijd heel waardevol. Het heeft gezorgd voor openheid, verbinding, begrip en je gezien en gehoord voelen. Ik heb er als schoolleider ook weer enorm veel van geleerd. Er leeft veel meer onder de ijsberg dan je van buitenaf ziet, en dat weet ik ook wel, maar daar op een goede manier tijd en ruimte voor maken en wel zo dat dit past bij onze kernwaardes - daar voelde ik mij nog weleens handelingsverlegen in. Niet dat ik vind dat ik dit allemaal zelf moet kunnen. Juist niet. Maar ik ben me er nu veel meer bewust van dat ik er oog voor moet hebben en ervoor moet zorgen dat er ruimte wordt gemaakt voor de dialoog. 

Een collega/docent heeft inmiddels de opleiding Deep Democracy gedaan en ook ikzelf heb de leergang nu bijna afgerond. De inzet van Deep Democracy helpt mij, of liever: helpt ons als school in de gespreksvoering en meerderheidsbesluitvorming. Maar het was allemaal niet gelukt zonder de openheid, vertrouwen en kundigheid van collega’s, leerlingen en ouders. Kortom, de fase van ‘op naar een nieuw schoolplan’ waar we ons als team en school in bevinden, is een boeiend en leerzaam proces. Ruimte maken doet dikwijls zeer, maar zo ontstaat op een gegeven moment ook weer ruimte om te durven dromen, wensen en verlangen. Steeds weer volgt in dit proces na stap 1 opnieuw stap 1. En dat vraagt onder andere dat je meedoet als leider en faciliteert dat de volgende stap met elkaar vormgegeven kan worden.

---

Geef hieronder uw reactie op dit nieuwsitem

Leave this one empty:

Naam:

E-mailadres:

Don't fill in data here:

Reactie:

Don't put anythin in here: